Dolar australijski zyskał w piątek na rynku azjatyckim w stosunku do koszyka walut światowych, umacniając się trzeci dzień z rzędu w stosunku do dolara amerykańskiego. Osiągnął najwyższy poziom od dziesięciu miesięcy i zmierza w kierunku największego tygodniowego wzrostu od kwietnia ubiegłego roku.

Na ten silny tygodniowy wzrost wpływa wzrost cen surowców i metali nieszlachetnych na świecie, a także ponowna presja inflacyjna wywierana na decydentów w Banku Rezerw Australii, która doprowadziła do zmniejszenia oczekiwań na obniżkę stóp procentowych w Australii we wrześniu.

Przegląd cen

• Dzisiejszy kurs wymiany dolara australijskiego: Dolar australijski wzrósł w stosunku do swojego odpowiednika amerykańskiego o około 0,15% do 0,6669, co stanowi najwyższy poziom od listopada 2024 r., od ceny otwarcia na poziomie 0,6659, i osiągnął najniższy poziom na poziomie 0,6656.

• W czwartek dolar australijski odnotował wzrost o 0,75% względem dolara amerykańskiego, co stanowiło drugi z rzędu dzienny wzrost, po opublikowaniu umiarkowanych danych o inflacji w Stanach Zjednoczonych.

Handel tygodniowy

W trakcie sesji w tym tygodniu, która oficjalnie kończy się dzisiejszym rozliczeniem, dolar australijski zyskał dotychczas około 1,75% w stosunku do dolara amerykańskiego, zbliżając się do osiągnięcia trzeciego z rzędu tygodniowego wzrostu i największego tygodniowego wzrostu od kwietnia ubiegłego roku.

Globalne ceny towarów

Ceny surowców i metali na świecie ostatnio gwałtownie wzrosły. Przyczyną jest rosnący popyt ze strony największych gospodarek świata, przede wszystkim Chin i Stanów Zjednoczonych. Dochodzą do tego napięcia geopolityczne, które zwiększyły zainteresowanie inwestorów surowcami podstawowymi jako bezpieczną przystanią.

Wzrost ten ma pozytywny wpływ na gospodarkę Australii, która jest jednym z największych eksporterów rudy żelaza, węgla i złota, gdyż przyczynia się do wzmocnienia nadwyżki handlowej i zwiększenia przychodów firm działających w sektorze górniczym.

Zapewnia również silne wsparcie dla budżetu rządowego poprzez wyższe przychody z opłat i podatków, zwiększając tym samym odporność australijskiej gospodarki na globalną presję inflacyjną i utrzymując stabilne wskaźniki wzrostu.

Australijskie stopy procentowe

• Najnowsze dane opublikowane w Sydney pokazują, że inflacja w kraju wzrosła do najwyższego poziomu od roku, co ponownie wywarło presję inflacyjną na decydentów w Banku Rezerw Australii.

• W związku z danymi dotyczącymi inflacji, wycena prawdopodobieństwa obniżki stóp procentowych przez Rezerwę Banku Australii o 25 punktów bazowych we wrześniu spadła z 30% do 22%.

• Aby zweryfikować te oczekiwania, inwestorzy czekają na więcej danych dotyczących inflacji, bezrobocia i płac w Australii przed zbliżającym się spotkaniem zaplanowanym na 30 września.

Większość kryptowalut zyskała na wartości podczas czwartkowych notowań na skutek odbicia apetytu na ryzyko i wzmożonych zakładów na obniżkę stóp procentowych przez Rezerwę Federalną w tym miesiącu, pomimo dzisiejszej publikacji rozczarowujących danych ekonomicznych.

Opublikowane dziś dane rządowe w Stanach Zjednoczonych pokazują, że wskaźnik cen konsumpcyjnych wzrósł w sierpniu o 0,4%, przekraczając oczekiwania na poziomie 0,3%, natomiast roczny odczyt wyniósł 2,9%, co jest zgodne z prognozami.

Po wyłączeniu niektórych zmiennych towarów, takich jak energia i żywność, bazowy wskaźnik cen konsumpcyjnych wzrósł o 0,3% w ujęciu miesięcznym i o 3,1% w ujęciu rocznym, przy czym oba odczyty były zgodne z oczekiwaniami.

Nastąpiło to po tym, jak dane dotyczące wskaźnika cen producenta wykazały nieoczekiwany miesięczny spadek o 0,1% i wzrost o 2,6% w ujęciu rok do roku.

Tymczasem inne dane ujawniły, że liczba cotygodniowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych wzrosła w ciągu ostatniego tygodnia o 27 tys. do 263 tys., przekraczając oczekiwania na poziomie 235 tys.

Mimo tych danych oczekiwania rynku nadal wskazują na obniżkę stóp procentowych przez Rezerwę Federalną o 25 punktów bazowych na posiedzeniu zaplanowanym na 17 września, zgodnie z wynikami narzędzia CME FedWatch, podczas gdy zakłady na większą obniżkę o 50 punktów bazowych nieznacznie wzrosły.

Ethereum

Cena Ethereum wzrosła o 2,1% do 4423,1 USD o godz. 21:24 GMT na CoinMarketCap.

Marszczyć

Cena Ripple'a wzrosła o 1,3% do 3,02 USD o godzinie 21:24 GMT na CoinMarketCap.

Ceny złota spadły w czwartek w trakcie handlu po publikacji danych ekonomicznych, które nie powstrzymały rynków od spekulacji, że Rezerwa Federalna jest bliska obniżki stóp procentowych.

Opublikowane dziś dane rządowe w Stanach Zjednoczonych pokazują, że wskaźnik cen konsumpcyjnych wzrósł w sierpniu o 0,4%, przekraczając oczekiwania na poziomie 0,3%, natomiast roczny odczyt wyniósł 2,9%, co jest zgodne z prognozami.

Po wyłączeniu niektórych zmiennych towarów, takich jak energia i żywność, bazowy wskaźnik cen konsumpcyjnych wzrósł o 0,3% w ujęciu miesięcznym i o 3,1% w ujęciu rocznym, przy czym oba odczyty były zgodne z oczekiwaniami.

Nastąpiło to po tym, jak dane dotyczące wskaźnika cen producenta wykazały nieoczekiwany miesięczny spadek o 0,1% i wzrost o 2,6% w ujęciu rok do roku.

Tymczasem inne dane ujawniły, że liczba cotygodniowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych wzrosła w ciągu ostatniego tygodnia o 27 tys. do 263 tys., przekraczając oczekiwania na poziomie 235 tys.

Mimo tych danych oczekiwania rynku nadal wskazują na obniżkę stóp procentowych przez Rezerwę Federalną o 25 punktów bazowych na posiedzeniu zaplanowanym na 17 września, zgodnie z wynikami narzędzia CME FedWatch, podczas gdy zakłady na większą obniżkę o 50 punktów bazowych nieznacznie wzrosły.

Z drugiej strony indeks dolara spadł o 0,2% do 97,5 punktów o godz. 20:54 GMT, po osiągnięciu maksimum 98,09 punktów i minimum 97,4 punktów.

Jeśli chodzi o obrót, ceny kontraktów terminowych na złoto spadły o 0,2% do 3674,7 USD za uncję o godz. 20:54 GMT.

Świat stoi przed narastającym dylematem energetycznym znanym jako „trylemat energetyczny”. Jego trzy aspekty to: zrównoważony rozwój (czysta energia), dostępność (bezpieczeństwo energetyczne) i przystępność cenowa (równość). Osiągnięcie równowagi między tymi trzema celami jest niezwykle trudne nawet w najlepszych okolicznościach, ale staje się o wiele bardziej złożone na poziomie globalnym, biorąc pod uwagę ogromne zróżnicowanie systemów energetycznych, ograniczeń i kontekstów w różnych regionach i krajach na całym świecie.

To problem globalny, który dotyczy Europy w takim samym stopniu, jak Afryki Subsaharyjskiej. Niektóre kraje dysponują dużymi zasobami tanich i łatwo dostępnych paliw kopalnych, ale mają trudności z osiągnięciem celów redukcji emisji dwutlenku węgla. Z drugiej strony, inne kraje posiadają rozbudowane systemy czystej energii, ale borykają się z kryzysami związanymi z brakiem możliwości pokrycia kosztów przez obywateli. Osiągnięcie kompleksowego rozwiązania tego globalnego dylematu wymaga bezprecedensowej współpracy międzynarodowej, a także wyjątkowej wrażliwości na regionalne różnice w realiach energetycznych, możliwościach i wyzwaniach.

Aby przyczynić się do rozwiązania tego dylematu na poziomie polityk i programów międzynarodowych, Globalna Rada ds. Przyszłości Technologii Energetycznych (Global Future Council on the Future of Energy Technologies) Światowego Forum Ekonomicznego pracuje nad stworzeniem ram umożliwiających zrozumienie fundamentalnych czynników i interesariuszy niezbędnych do stworzenia sprzyjającego środowiska dla bezpieczniejszej, sprawiedliwszej i bardziej zrównoważonej przyszłości energetycznej. W ramach tego projektu inicjatywa zidentyfikowała trzy główne czynniki leżące u podstaw złożoności systemów energetycznych, które muszą być „zrozumiane i uwzględnione łącznie, aby innowacje odniosły sukces”:

- Zależność od ekosystemów fizycznych (czyli popytu na energię, dostaw, sieci przesyłowych i dystrybucyjnych)

- Wyzwania polityczne, geopolityczne i regulacyjne (na szczeblu krajowym i międzynarodowym, w tym zobowiązania i obowiązki)

- Wysoki poziom ryzyka z silną awersją do ryzyka

Zależności fizyczne stanowią poważną przeszkodę dla innowacji zarówno w krajach bogatych, jak i biednych. Na przykład w Stanach Zjednoczonych brak połączeń sieciowych i infrastruktury przesyłowej doprowadził do wieloletnich opóźnień w uruchamianiu nowych elektrowni słonecznych. W Afryce liderzy stoją przed historycznym wyzwaniem, polegającym na „przeskakiwaniu” bezpośrednio do wielkoskalowych projektów czystej energii na poziomie użyteczności publicznej, z pominięciem tradycyjnych etapów elektryfikacji, aby zapewnić energię elektryczną 600 milionom Afrykańczyków, którzy wciąż jej nie mają.

Jeśli chodzi o wyzwania polityczne i regulacyjne, mają one zasięg globalny i są złożone nawet na mniejszych, lokalnych poziomach. Liderzy muszą mierzyć się z lokalnymi realiami i ich potrzebami, globalnymi łańcuchami dostaw oraz przestrzeganiem przepisów i zobowiązań zakorzenionych na wielu, nakładających się na siebie poziomach – a często sprzecznych. Dziennikarze od lat donoszą, że „labirynt biurokracji” utrudnia realizację nowych projektów energetycznych ze Stanów Zjednoczonych do Unii Europejskiej. Jednym z wybitnych przykładów jest projekt TransWest Express w Stanach Zjednoczonych, którego uzyskanie zgody zajęło 18 lat z powodu nakładających się na siebie przeszkód biurokratycznych na szczeblu federalnym i stanowym, a którego oddanie do użytku nie jest planowane przed 2030 rokiem.

Wreszcie, nadmierna zależność naszego świata od energii sprawia, że krótkoterminowe bezpieczeństwo energetyczne staje się priorytetem, nawet jeśli odbywa się to kosztem możliwości przyszłych pokoleń korzystania z tych samych potrzeb i wygód, które zależą od energii elektrycznej. Kraje raz po raz wybierają natychmiastową stabilność sieci kosztem dekarbonizacji i długoterminowej stabilności. Jaką mają alternatywę?

Według raportu Światowego Forum Ekonomicznego:

„W tym sektorze nie ma chęci podejmowania ryzyka operacyjnego; znajduje to odzwierciedlenie w większości przepisów i z pewnością stanowi barierę dla innowacji. Sektor ten tradycyjnie należy do najwolniejszych w adaptacji nowych technologii”.

Aby jednak przezwyciężyć paraliż wywołany przez to „drzewo decyzyjne”, które konsekwentnie marginalizuje przyszłość, innowacja staje się koniecznością. Pomimo maltuzjańskich obaw o wyczerpywanie się zasobów i rosnący popyt, technologia i innowacje już wcześniej zdołały przełamać oczekiwania niedoboru – i mogą to zrobić ponownie.

I choć sektor energetyczny z natury jest powolny w adaptacji, sztuczna inteligencja obecnie przekształca globalne systemy energetyczne. I chociaż jej integracja stanowi poważne zagrożenie dla systemów energetycznych w perspektywie krótkoterminowej ze względu na wysokie zużycie energii, eksperci potwierdzają, że wkrótce przyczyni się ona do zrównoważenia tego zużycia, zwiększając efektywność wykorzystania energii na całym świecie.

Raport Forum kończy się słowami:

„Istnieje potrzeba nowych rozwiązań, które pozwolą zarządzać ryzykiem, rozwiązać problem energetyczny i zmodernizować system. Sukces zależy jednak od stworzenia dostosowanego ekosystemu innowacji energetycznych, który rozpoznaje tę wyjątkową złożoność i działa według własnych zasad”.