Jen japoński osłabił się w piątek na rynku azjatyckim w stosunku do koszyka głównych i drugorzędnych walut, pozostając drugi dzień z rzędu na minusie w stosunku do dolara amerykańskiego. Jest na skraju poniesienia drugiej z rzędu tygodniowej straty przed wyborami do Izby Radców w Japonii, które odbędą się w ten weekend.

Dane wykazały spowolnienie inflacji bazowej w Japonii, co zmniejszyło presję inflacyjną na decydentów polityki pieniężnej w Banku Japonii, co z kolei zmniejszyło prawdopodobieństwo podwyżki stóp procentowych w lipcu.

Cena

• Dolar wzrósł w stosunku do jena o około 0,1% do (148,71 ¥) z dzisiejszej ceny otwarcia wynoszącej (148,60 ¥), osiągając najniższy poziom (148,30 ¥).

• Jen stracił 0,5% w stosunku do dolara podczas czwartkowego rozliczenia, kontynuując straty, które zatrzymały się poprzedniego dnia w ramach odrabiania strat z najniższego poziomu w ciągu trzech miesięcy, wynoszącego 149,19 jenów.

Handel tygodniowy

W trakcie handlu w tym tygodniu, który oficjalnie zakończy się wraz z dzisiejszym rozliczeniem cen, jen japoński stracił dotychczas około 0,85% w stosunku do dolara amerykańskiego i jest na dobrej drodze do odnotowania drugiej z rzędu tygodniowej straty.

Wybory w Japonii

20 lipca w Japonii odbędą się wybory do Izby Radców, w których 124 z 248 członków zostanie wybranych na sześcioletnią kadencję. Wybory te są uważane za kluczowy wskaźnik popularności rządzącego rządu.

Jest to szczególnie istotne po wyborach do Izby Reprezentantów, które odbędą się w październiku 2024 r., w których rządząca koalicja (Liberalno-Demokratyczna Partia i Komeito) straciła większość, co może mieć wpływ na dynamikę nadchodzących wyborów.

Najnowsze sondaże opinii publicznej w Japonii pokazują, że koalicja premiera Shigeru Ishiby jest zagrożona utratą większości w Izbie Radnych.

Negocjacje handlowe

Główny negocjator handlowy Japonii, Ryusei Akazawa, przeprowadził w czwartek rozmowy z sekretarzem handlu USA Howardem Lutnickiem na temat taryf. Tokio stara się uniknąć wprowadzenia 25-procentowego podatku, jeśli nie zostanie osiągnięte porozumienie do 1 sierpnia.

Inflacja bazowa

Dane opublikowane dziś w Tokio pokazały, że bazowy wskaźnik cen konsumpcyjnych w Japonii wzrósł w czerwcu o 3,3%, poniżej oczekiwań rynkowych na poziomie 3,4%. Wskaźnik wzrósł w czerwcu o 3,7%, osiągając najwyższy poziom od stycznia 2023 roku.

Niewątpliwie spowolnienie cen zmniejsza presję inflacyjną na decydentów polityki pieniężnej w Banku Japonii, zmniejszając tym samym prawdopodobieństwo podwyżek stóp procentowych w drugiej połowie tego roku.

Japońska stopa procentowa

• W świetle powyższych danych wycena prawdopodobieństwa podwyżki stóp procentowych przez Bank Japonii o ćwierć punktu procentowego na posiedzeniu w lipcu spadła z 45% do 35%.

• Aby zweryfikować te oczekiwania, inwestorzy czekają na publikację dalszych danych dotyczących inflacji, bezrobocia i płac w Japonii.

Kontrakty terminowe na kukurydzę w Chicago ponownie odnotowały najniższe ceny kontraktów na świeże produkty w tym tygodniu, podczas gdy ceny soi zbliżyły się do jednocyfrowych, ponieważ prognozy w dalszym ciągu wskazują na obfite zbiory w USA.

Grudniowe kontrakty na kukurydzę pozostają nieznacznie powyżej poziomów z ubiegłego roku, a listopadowe kontrakty na soję osiągnęły najniższy poziom od pięciu lat. Jednak po uwzględnieniu inflacji, obecne średnie ceny lipcowe zarówno dla kukurydzy, jak i soi są najniższe od 2006 roku.

Ten gwałtowny spadek nastąpił w czasie, gdy amerykańscy eksporterzy walczą o utrzymanie swojego udziału w światowym rynku zbóż i roślin oleistych – kiedyś uważanych za bastiony – w obliczu ciągłej ekspansji brazylijskiej produkcji.

Niskie ceny obciążają amerykańskich rolników

Niskie ceny są szczególnie dotkliwe dla amerykańskich rolników, ponieważ koszty środków produkcji pozostają stosunkowo wysokie. Ceny kukurydzy spadły o co najmniej 30% od połowy 2022 roku, zarówno nominalnie, jak i po uwzględnieniu inflacji.

Jednakże średni krajowy koszt produkcji kukurydzy spadł w tym roku zaledwie o 3% w porównaniu z rokiem 2022, a po uwzględnieniu inflacji - o 11%.

Innymi słowy, dzisiejsza cena kukurydzy, wynosząca 4 dolary za buszel, nie ma już takiej samej wartości jak kiedyś, mimo że prognozy dotyczące podaży w USA pozostają historycznie skromne.

Benchmark 2006

Na razie w lipcu średnia cena kukurydzy w kontraktach grudniowych na giełdzie Chicago Board of Trade wynosi 4,21 dolara za buszel, natomiast średnia cena soi w kontraktach listopadowych wynosi 10,20 dolara.

Dla porównania, średnia cena za cały lipiec 2024 r. wyniosła 4,12 USD w przypadku kukurydzy i 10,67 USD w przypadku soi.

Opublikowane we wtorek dane z USA pokazały, że wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI) wzrósł w czerwcu o 2,7% w ujęciu rok do roku, co spowodowało, że średnia cena kukurydzy po uwzględnieniu inflacji w lipcu 2024 r. wyniosła 4,23 USD — mniej więcej tyle samo, co skorygowana cena z lipca 2020 r.

Od 2006 r. ceny kukurydzy w lipcu były niższe nominalnie 11 razy.

Jednak po uwzględnieniu inflacji obecna cena wynosząca 4,21 USD jest najniższa od 2006 r., kiedy to po uwzględnieniu inflacji wynosiła 4,19 USD — czyli 2,65 USD w wartościach nominalnych.

Jeśli chodzi o soję, to od 2006 r. w dziewięciu lipcach ceny nominalne były niższe od obecnej średniej wynoszącej 10,20 USD.

Jednak po uwzględnieniu inflacji jest to również najniższa wartość od 2006 r., kiedy to cena po uwzględnieniu inflacji wynosiła 9,74 USD — czyli 6,15 USD w wartościach nominalnych.

Umiarkowane odbicie… ale wciąż daleko od szczytu

Pomimo nieznacznego odbicia cen kukurydzy i soi w tym tygodniu, nadal utrzymują się one znacznie poniżej tegorocznych maksimów odnotowanych w lutym, kiedy to ustalono gwarancje ubezpieczeń upraw w USA na nadchodzący sezon zbiorów.

Mimo to, spadek cen od tego czasu nie jest wyjątkowy – co osłabia entuzjazm inwestorów nastawionych na wzrosty. Jak dotąd w tym miesiącu kontrakty na grudniową kukurydzę są notowane o 10% poniżej średniej lutowej, co stanowi mniejszy spadek niż w poprzednich dwóch latach.

Kontrakty na soję w listopadzie spadły zaledwie o 3% w porównaniu z lutym, chociaż w czterech z ostatnich siedmiu lat, w tym w 2024 r., obserwowano większe spadki.

Czy zapasy uzasadniają spadek?

Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) przewiduje, że zapasy kukurydzy w USA na sezon 2025–2026 wzrosną o 24% w ujęciu rok do roku.

Następuje to po prognozowanym 24-procentowym spadku w latach 2024–2025, który kończy się 31 sierpnia.

Rok temu prognozy zakładały 12% wzrost w latach 2024–2025 — podobnie jak 18% prognozowano na lata 2020–2021.

Co ciekawe, ceny kukurydzy po uwzględnieniu inflacji w lipcu 2020 r. i 2024 r. są bardzo zbliżone do obecnych poziomów, co sugeruje logiczny związek między podażą a cenami.

Jednak argument ten traci na znaczeniu, gdy weźmiemy pod uwagę rzeczywiste wolumeny. Prognozowane zapasy końcowe na lata 2025–2026 wynoszą 1,66 miliarda buszli – odpowiednio o 21% i 37% mniej niż prognozy na lata 2024–2025 i 2020–2021 w tym samym okresie kalendarzowym.

Mimo to rynek może opierać się na założeniu, że ostateczna wielkość zapasów wyniesie około 2 miliardów buszli, biorąc pod uwagę duże prawdopodobieństwo poprawy plonów, co potwierdza uzasadnienie utrzymywania się niskich cen.

Soja… potencjalne wsparcie

USDA szacuje, że zapasy soi w USA w latach 2025–2026 spadną o 11% w ujęciu rok do roku. Będzie to pierwszy roczny spadek oczekiwany w lipcu od 2020 r., kiedy to wskaźnik wyniósł -32%.

W lipcu 2019 roku prognozowano spadek o 24%. Jednak średnie ceny soi po uwzględnieniu inflacji w lipcu 2019 i 2020 roku przekroczyły 11 dolarów za buszel, co sugeruje możliwość wzrostu cen w tym roku – zwłaszcza jeśli prognozy pogody na sierpień okażą się niekorzystne.

Kukurydza

Jeśli chodzi o handel, kontrakty terminowe na kukurydzę z dostawą w grudniu spadły o 0,8% do 4,21 USD za buszel.

Soja

Kontrakty terminowe na soję z dostawą w listopadzie wzrosły o 0,7% do 10,26 dolarów za buszel.

Pszenica

Kontrakty terminowe na pszenicę z dostawą we wrześniu zamknęły się spadkiem o 1,3% do poziomu 5,33 USD za buszel.

Wartość Ethereum w czwartek nieznacznie spadła na fali realizacji zysków po tym, jak w środę kryptowaluta osiągnęła pięciomiesięczny szczyt, napędzany rosnącą falą dodawania ETH do swoich obligacji skarbowych przez spółki notowane na giełdzie.

Na początku tego miesiąca firma SharpLink Gaming z siedzibą w Minnesocie ogłosiła przejęcie Ethereum za 225 milionów dolarów, zgodnie z komunikatem prasowym opublikowanym we wtorek. Firma w maju, po pozyskaniu 425 milionów dolarów finansowania i powołaniu do zarządu współzałożyciela Ethereum i prezesa Consensys, Josepha Lubina, przeszła z marketingu gier online na strategię kryptofinansowania.

Ten ruch uczynił SharpLink największym publicznym posiadaczem Ethereum, z kapitałem wynoszącym 280 000 ETH – równowartość około 884 milionów dolarów według obecnych cen. Według TradingView, akcje firmy (SBET) wzrosły o ponad 1000% od momentu przejścia na kryptowaluty.

Podobnie, BitMine Immersion Technologies ogłosiło w zeszłym miesiącu utworzenie własnego skarbca ETH. Firma zajmująca się wydobyciem Bitcoinów zebrała pod koniec czerwca 250 milionów dolarów na budowę rezerwy Ethereum, mianując Toma Lee z Fundstrat na stanowisko prezesa.

Od tego czasu BitMine nabył Ethereum o wartości ponad 500 milionów dolarów, a jego akcje (BMNR) wzrosły o ponad 1100% po pierwszej akwizycji ETH. Warto zauważyć, że Founders Fund Petera Thiela ujawnił we wtorek, że posiada 9,1% udziałów w firmie.

Tymczasem Bit Digital, kolejny górnik Bitcoina, ogłosił w czerwcu wstrzymanie operacji wydobywczych, aby skupić się na strategiach skarbowych i stakingowych opartych na Ethereum. W zeszłym tygodniu firma w pełni przekształciła swoje rezerwy w Ethereum, posiadając obecnie 100 603 ETH – o wartości ponad 316 milionów dolarów. W poniedziałek ogłosiła sprzedaż akcji o wartości 67,3 miliona dolarów, aby pozyskać więcej ETH.

„Ethereum nie jest już wyłącznie aktywem spekulacyjnym” – powiedział Kevin Rasher, założyciel platformy pożyczek kryptowalutowych RAAC, w notatce dla Decrypt. „Stało się ono teraz generującym dochód, programowalnym aktywem finansowym, który instytucje postrzegają jako środek przechowywania wartości. To główny czynnik wspierający cenę ETH, ponieważ obligacje skarbowe przedsiębiorstw zmniejszają podaż w obiegu i odzwierciedlają długoterminowe zaufanie”.

Wydarzenia te odzwierciedlają szerszy trend wśród spółek publicznych wykorzystujących krypto-obligacje w celu poprawy wyników akcji, co przypomina strategię opartą na bitcoinie Michaela Saylora.

Na przykład kanadyjska firma Cannabis Sativa zmieniła nazwę na Dogecoin Cash po nabyciu DOGE o wartości 3,5 miliona dolarów. Niedawno grupa inwestorów ujawniła zakup tokena memowego Dogwifhat za 540 000 dolarów na giełdzie Solana, ogłaszając plany wejścia na giełdę poprzez odwrotną fuzję, aby wykorzystać falę instytucjonalnej adopcji kryptowalut.

W chwili pisania tego tekstu wartość Ethereum spadła o 0,2% do 3389,8 USD na CoinMarketCap o godz. 21:13 GMT.

Ceny ropy naftowej wzrosły w czwartek na skutek eskalacji napięć bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie i po opublikowaniu optymistycznych danych ekonomicznych w USA, które zwiększyły optymizm co do popytu.

Według agencji Reuters pola naftowe w irackim Kurdystanie czwarty dzień z rzędu były celem ataków dronów, co doprowadziło do zmniejszenia wydobycia ropy naftowej w regionie o szacowane 140 000 do 150 000 baryłek dziennie.

Pozytywne dane dotyczące sprzedaży detalicznej w USA i wniosków o zasiłek dla bezrobotnych dodatkowo wsparły nastroje dotyczące amerykańskiej gospodarki i wzrostu popytu lokalnego.

W momencie rozliczenia cena kontraktów terminowych na ropę Brent z dostawą we wrześniu wzrosła o 1,5%, czyli o 1 dolara, do 69,52 dolara za baryłkę.

Kontrakty terminowe na amerykańską ropę naftową West Texas Intermediate (WTI) z dostawą w sierpniu wzrosły o 1,75%, czyli 1,16 dolara, zamykając się na poziomie 67,54 dolara za baryłkę.